cf. Կաղամախ.
ԿԱՂԱՄԱԽ ԿԱՂԱՄԱԽԻ. λεύκη populus alba. եբր. լիպնէք եւ αἵγειρος populus nigra, alnus. Ծառ բարձր ի ջրարբի վայրս, որոյ տերեւք դիւրաշարժ են ի հողմոյ, ի մի երես մթին կանաչ, եւ ի միւսն սպիտակ. որպէս եւ բունն՝ է՛ որ սպիտակ, եւ է որ մթնագոյն. փայտ միոյն թեթեւ, եւ միւսոյն ծանր.
Զսարոյն եւ զկաղամախն։ Ի ներքոյ կաղնեաց եւ կաղամախեաց. (Ես. ՟Խ՟Ա. 19։ Ովս. ՟Դ. 13։ որպէս եւ Գաղիան.։ Ագաթ.։ Մագ. ոտ.։ Սարփ. յուդ. ՟Բ։ Պիտ.։ Վեցօր. ՟Է։)